فرد مؤمن در زندگی هرگز دچار بخل نمی‌شود و طبق احادیث معصومین (ع) اگر خداوند به بنده‌ای توجه نداشته باشد او را به بخل مبتلا می‌سازد.
به گزارش سایت تحلیلی خبری بینانیوز به نقل از ایسنا ، بخل یکی از انواع فقر است و انسان بخیل در دنیا همچون فقیران زندگی می‌کند و در آخرت باید حسابی چون حساب ثروتمندان پس دهد. این صفت یکی از اخلاق‌هایی است که در اسلام شدیداً مورد سرزنش قرار گرفته است و دوری از آن کاملاً توصیه شده است.
امام علی (ع) می‌فرمایند: بخل مایه ننگ است.
پیامبر اکرم (ص) در حدیثی می‌فرمایند: بهشت بر منت‌گذار، بخیل و سخن‌چین حرام شده است.
امام علی (ع) در حدیثی دیگر فرمودند: دورترین آفریدگان از خدای متعال بخیل و ثروتمند است.
پیامبر اکرم(ص) فرمودند: بخل درختی است در دوزخ و شاخه آن در دنیا؛ هر کسی به شاخه‌ای از آن درآویزد، این شاخه او را به آتش خواهد برد.
امام علی(ع) در حدیثی دیگر فرمودند: در مشورت خود، هیچ بخیلی را دخالت مده، که تو را از بخشیدن مال باز می‌دارد و از فقیر شدن می‌ترساند.
همچنین می‌فرمایند: از دوستی با بخیل بپرهیز، که به هنگامی که پیش از هروقت به او نیاز داری تورا وا می‌گذارد.
پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: بخل و ایمان هرگز در قلب بنده‌ای با یکدیگر جمع نمی‌شود.
پی‌نوشت:
نهج البلاغه / 1089
خصال 1 / 76
غررالحکم / 93
بحار 73/301
بحار 73/303
نهج البلاغه /998
نهج البلاغه / 1105
منبع:
الحیات، محمدرضا حکیمی
انتهای پیام