به قلم سردبیر : گزارش اختصاصی – در حالی که رشد مراکز آموزشی و تعداد فارغ التحصیلان مراتب علمی بالا در آذربایجان غربی رو به فزونی است ولی جایگاه علم در صنعت استان مناسب نیست و مدیریت جدید دولت تدبیر و امید در آذربایجان غربی باید مشکلات را با تدبیر و با برنامه ریزی دقیق و مدون علمی کم کند و در این بین چاره‌ای جز علمی کردن تولیدات نیست.

دانشگاه به عنوان محور توسعه و منبع عظیم سرمایه انسانی و اجتماعی به شمار می رود اهمیت فوق العاده ای دارد و بر اساس سند چشم انداز، همه نهادها موظف هستند در توسعه استان با دانشگاهها همکاری کنند تا بتواند وظیفه خود را در توسعه کشور ایفا کند.
همچنین کاربردی شدن علوم مختلف دانشگاهی و بهره مندی اقشار مختلف مردم از آن در گرو ارتباط مناسب و موثر بین مراكز تولید علم دانشگاه، حوزه، مؤسسات پژوهشی و حتی محققین و دانشمندان و مراكز مصرف‌كننده علم كه بخش‌های مختلف جامعه هستند، می باشد.
اگر علم با روند جهاد علمی تولید و ارایه شود و با جهد و تلاش و در مقابله با دشمن و در مبارزه با او تولید ‌شود و همچنین اگر نافع و سودمند برای مردم باشد علمی كه نفعی به حال و آینده جامعه داشته باشد سبب اقتدار می گردد.
دانشگاههای استان برای اینكه بتوانند پاسخگوی نیازهای صنعت باشند، باید نگاه خود را معطوف به نیازها و شرایط اقتصادی استان کنند در حالی که اینچنین نیست. اگر ارتباط صنعت و دانشگاه محقق نشود علم تولیدشده در دانشگاه به كار صنعت و جامعه نمی‌آید و در این صورت، دانشگاه علمی را تولید می كند كه مورد استفاده دیگر جوامع است یا اینكه اساساً بی‌استفاده خواهد بود.
نیم نگاهی به وضعیت تولید علم در دانشگاههای استان و همچنین صنایع فعال در آذربایجان غربی نشان می دهد که ارتباط صنعت و دانشگاه یكی از حلقه‌های تولید و مصرف علم در استان است. ارتباطی كه حاصل نیاز بخش صنعت و توانایی تولید علم در دانشگاه‌ها است.
دانشگاههای استان باید برای صنعت نیرو تربیت كنند، برای رفع مشكلات صنعت مشاوره بدهند و راهبردهای جدید تولیدی را در اختیار صنایع فعال بگذارند. دانشگاه برای اینكه بتواند پاسخگوی نیازهای صنعت باشد، باید نگاه خود را معطوف به نیازهای استان کند در حالی که اینچنین نیست.
این در حالی است که بیشتر طرح های پژوهشی که در دانشگاهها تهیه می شود متناسب با نیاز استان نیز و بیشتر برای ارتقای محقق است نه توسعه استان و غالب طرح های پژوهشی استان دردی را از کشور و استان حل نمی کند زیرا کاربردی نمی شوند.
بنابراین ضروری است تا تحقیقات دانشگاهها به سمت کاربردی شدن سوق داده شود تا پایان نامه ها در کتابخانه ها خاک نخورند و هزاران معضل در استان وجود دارد که هر یک را در قالب طرح پژوهشی می توان مورد ارزیابی قرار داد. طرح های علمی نیز باید براساس پروژه های عمرانی تعریف شود تا قابلیت اجرایی داشته باشد.
دانشگاه نازلو و دانشگاه صنعتی ارومیه از ظرفیت‌های زیادی برای توسعه ارتباط بین صنعت و دانشگاه برخوردار بوده و باید زمینه هرگونه همکاری با صنایع در عرصه‌های مختلف فراهم شود و جذب دانشجویان نخبه برای تولید علم و تبدیل آن به ثروت همچنین ارتقای دانشگاه تعیین‌کننده است.
دانشجویان نخبه و توانمند ، آینده‌سازان و سرمایه‌های ارزشمند کشورمان به حساب می‌آیند و باید در این راستا دانشگاه‌ها حمایت و سرمایه‌های لازم را داشته باشند.
این در حالی است که در گذشته بیشترین تولید ثروت به واسطه تلاش و نیروی کار افراد به دست می‌آمد ولی امروزه این امر در سایه تولید علم و فناوری حاصل می‌شود و در حال حاضر تولید علمی با ارزش‌تر است که منجر به تولید ثروت شده و برای رفاه و حل مشکلات جامعه به کار گرفته شود.
کارشناسان اقتصادی معتقدند که برای موفقیت در این عرصه باید سیاستگذاری و استراتژی پژوهشی و صنعتی در کشورمان تعریف شود و با جهت‌دهی به تولید علم آن را بتوان در جامعه به کار برد.
ایجاد اعتماد دو طرفه بین صنعت و دانشگاه برای توسعه پایدار هر دو لازم و ضروری است و با تقویت زیرساخت‌های لازم و برداشت موانع موجود می‌توان در این راه به موفقیت‌های بزرگی دست یافت.
رویکرد دانشگاه‌ها در مورد صنعت مطابق با استاندارد و مفید برای صنایع نبوده و در حالی که 95 درصد شهرک‌های صنعتی از جنس صنایع کوچک هستند و چون آینده و چشم‌انداز مناسبی ندارند، انگیزه و توانایی ارتباط با دانشگاه را ندارند.
در حالی که رشد مراکز آموزشی و تعداد فارغ التحصیلان مراتب علمی بالا در آذربایجان غربی رو به فزونی است ولی جایگاه علم در صنعت استان مناسب نیست و مدیریت جدید دولت تدبیر و امید در آذربایجان غربی باید مشکلات را با تدبیر و با برنامه ریزی دقیق و مدون علمی کم کند و در این بین چاره‌ای جز علمی کردن تولیدات نیست.
این در شرایطی است که باید سیاست توسعه صنعتی جایگاه خود را در کشور پیدا کند تا نقشه راهی برای صنعت و دانشگاه باشد و برای به ثمر رسیدن یک تولید علمی عوامل و فاکتورهایی زیادی لازم است که به محصول تبدیل شود که در این زمینه دانشگاه و صنعت باید به همدیگر اعتماد لازم را داشته باشند.
البته صنایع کوچک نیز در کشور ما توانایی زیادی در تامین مالی ندارند و با دستگاهی که قبلاً خریده‌اند به تولید مشغول هستند و نیازی احساس نمی‌کنند که با دانشگاه و اساتید ارتباط داشته باشند.