احترام به حقوق شهروند و رعایت حدود و ضوابط سخنی نیست که اکنون بنا به مصالح سیاسی و اجتماعی و تنها بخاطر خوشایند دیگران بر زبان آوریم بلکه این امر برگرفته از تعالیم و دستورات دینی ماست.
به گزارش سایت تحلیلی خبری بینانیوز،حاج حبیب نجف پیر از کاندیداهای شورای شهر ارومیه و عضو فعال ائتلاف یاوران غدیر ارومیه به تازگی مقاله را در وبلاگ خود درج کرده که متن آن بدون کم و کاست در ادامه می آید:
از روز ازل که آفریدگار یکتا انسان را خلق نمود و مقام اشرف مخلوقات را بر او ارزانی داشت و بر این خلقت خود در پیش ملائک و فرشتگان مباهات نمود ،او را صاحب حق و حقوقی کرد و انسان را از آزادی عمل واستفاده از مواهب طبیعی خلقت و جهان هستی برخوردار نمود . بدنبال این آفرینش و خلقت عظیم که انبیا و رسولان الهی جهت هدایت انسان ها از جانب پروردگار جهان به سوی انسان ها اعزام شدند هر کدام به نوبه خود دستوراتی را آوردند که حامل و حاوی چگونگی زیستن انسان ها و برخورداری از حقوق و آزادی های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در عرصه های مختلف بود . طبیعی است خاتم انبیا حضرت محمد مصطفی (ص) که تکمیل کننده ادیان الهی و دستورات خداوند متعال بود قوانین متقن و مترقی تری با خود همراه داشت که در بر گیرنده حقوق و آزادی انسان ها بود که متعاقب آن نیز ائمه هدی علیهم السلام در طول مسیر زندگانی خود حقوق انسان ها را محترم شمرده و برخورداری انسان ها در جوامع مختلف از حقوق شهروندی خود را گوشزد نموده اند . در آموزه های دینی و تعالیم اسلامی و به تبع آن در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و نیز قانون شورا های اسلامی شهر ها بر حقوق شهروندی مردم تاکید شده و آمده است که نخستین حقوق شهروندی ایجاد زمینه های رشد توسط مسئولین برای اوست. انسانها باید در محیطی سرشار از صلح و صفا زندگی کنندو دوستی میان افراد جامعه حکمفرما شود. اسلام این حق را به تمامی آحاد شهروندان از هر نژاد و مسلک و مذهب محترم شمرده است.
شهروندان حق دارند در یک محیط امن و آرام از مواهب هستی بهره مند گردند و به دلخواه خود به کسب و کار و گردش با رعایت حقوق سایر شهروندان مشغول شوند.
از دیگر حقوق شهروندی آن است که قانون در جامعه حاکم شود و تمامی شهروندان در مقابل قانون از حقوق مساوی برخوردار باشند. قانون از همه یکسان حمایت کند، عدالت بین شهروندان حاکم و هرگونه تبعیض و اجحاف از بین برود.
علی (ع) ضمن تاکید بر برقراری عدالت توسط حاکمین در جوامع که از نخستین حقوق شهروندان می باشد، می فرماید: برقراری عدالت در جامعه همه چیز را در جای خود قرار می دهددر حالی که بخشش آنرا از جای خود خارج می سازد.عدالت تدبیر عمومی مردم است حال آنکه بخشش گروه خاصی را شامل می شود.
شهروندان در جامعه مدنی اسلامی، صاحب حق در تعیین سرنوشت خود و نظارت بر اداره امور و بازگشت از متصدیان امر هستند و حکومت در این جامعه خدمتگذار مردم است.
احترام به حقوق شهروند و رعایت حدود و ضوابط سخنی نیست که اکنون بنا به مصالح سیاسی و اجتماعی و تنها بخاطر خوشایند دیگران بر زبان آوریم بلکه این امر برگرفته از تعالیم و دستورات دینی ماست.
از منظر علی (ع) یکی دیگر از حقوق شهروندان رفتار صحیح و انسانی با آنهاست، حاکمان خادمان مردم هستند و چنان چه امورات مردم را به نحو احسن انجام دهند به وظیفه خود عمل کرده اند و هیچگونه منتی بر شهروندان ندارد.
بر اساس آموزه های دینی،بر این اعتقاد هستم که سهیم بودن شهروندان بر درآمدهای ملی و استفاده عادلانه مردم از درآمدهای همگانی و بهره مندی از امکانات عمومی حق طبیعی مردم میباشد.