دلواپسی از نوع جوانی. به او سخت نگیــرید. از او سوال نپرسید چون واقعا در دایره ای از سرگردانی معطل و وامانده است و چشم به مصوبات مختلفی دوخته است که برایش نقشه ای شود شاید که بتواند بنایی از آینده را بسازد.
:
به گزارش سایت خبری بینانیوز ، روزنامه ابتکار در گزارشی نوشت: جوانی که در خیابان دور دور می‌کند تا آنجا که سرگیجه بگیرد، نمی‌داند چه می‌خواهد. ایرادی هم نمی‌توان به او وارد کرد. دچار نیروی گریز از مرکزی است که او را به سرگردانی وا می‌دارد. دلواپسی از نوع جوانی. به او سخت نگیــرید. از او سوال نپرسید چون واقعا در دایره ای از سرگردانی معطل و وامانده است و چشم به مصوبات مختلفی دوخته است که برایش نقشه ای شود شاید که بتواند بنایی از آینده را بسازد. آجر آجرهایش از جنس نگرانی و ملاتش از کاه شاید!
:
شاید آرزوهایم در این دولت زودتر به نتیجه می‌رسید
علی – 36 ساله – روزنامه نگار، در مورد آرزوهایش صحبت می‌کند. به احتمال زیاد به آرزوهایش خواهد رسید. وی می‌گوید: طبق تجربه این انسان است که شرایط را می‌سازد و شرایط جامعه نباید بهانه ای برای کم کاری افراد بشود. اصغر فرهادی در این زمینه مثال خوبی است. ایشان با وجود شرایط نه چندان خوب سینمای ایران، توانست هر روز موفق تر شود. قطعا هرچقدر فضا بازتر باشد، بهتر می‌شود به آرزوها رسید. اگر شرایط بسته باشد، انگیزه ها هم کمتر می‌شود. من حتی در دولت قبلی هم به بعضی آرزوهایم رسیدم. البته آن دولت کمکی به تحقق آرزوهای من نکرد. شاید آن آرزوها در این دولت زودتر به نتیجه می‌رسیدند.
:
قرایی مقدم: مسئولان سردرگم هستند
سرگردانی از نوع جوانی. این جمله ای است که بارها تکرارش می‌کنیم. دکتر امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس در این مورد می‌گوید: در واقع به نظر من مسئولان نمی‌دانند چه می‌خواهند. آنها سردرگم هستند. در مساله جوانان اصلا احساس مسئولیت نمی‌کنند. الان سازمانی ایجاد کردند به نام وزارت ورزش و جوانان ولی خودشان نمی‌دانند چه باید بکنند. در صورتی که سازمان جوانان باید مجزا باشد. این سازمان باید عهده دار مساله جوانان باشد؛ از ازدواج و اشتغال و تحصیل گرفته تا برنامه های تلویزیونی و تفریحی و … مسئولان جوانان، درست را از نادرست تشخیص نمی‌دهند. نمی‌توانند درست برنامه ریزی کنند. چون در زمینه جوانان مطالعه نمی‌کنند و آنها را رها کرده اند.
:
امیدم بیشتر شده است
محسن – 27 ساله – ورزشکار است. وی می‌گوید: چون می‌خواهم از ایران بروم، احتمال اینکه به آرزوهایم برسم حدود 70 درصد است. اگر در ایران می‌ماندم این احتمال به زیر 50 درصد کاهش پیدا می‌کرد. در رسیدن به آرزوها بیشتر از اینکه شرایط جامعه تاثیر داشته باشد، خود انسان مهم است. انسان می‌تواند با تلاش خودش از روستا به شهر بیاید یا از یک کشور به کشور دیگر برود. اگر بخواهم در مورد این مساله دولت قبلی را با دولت کنونی مقایسه کنم، از نظر من خیلی تفاوت ندارد. ولی شرایط به طور کلی در این دوره بهتر است. من در دولت قبلی به آرزوهایم نرسیدم، ولی در حال حاضر با روی کار آمدن این دولت امیدم بیشتر است.
:
تغییرات اجتماعی پاندولی در ایران
امیدواری بیشتر. شاید جمله ای است که بتواند جوان را به زندگی امیدوارتر کند. امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس تاکید می‌کند: چه کسی به جوانان رسیده است؟ الان وزیر در کجای مشکلات جوانان جای می‌گیرد؟ کار و اشتغالزایی چه شد؟ الان سال هاست در مورد حجاب جوانان سردرگم مانده اند و البته در یک جامعه سنتی این امر عجیبی نیست. چون اگر هم دولت بخواهد، سنت ها و صاحبان نفوذ اجازه نمی‌دهند. مثلا یک مساله بی ارزش را برای شما مثال می‌زنم؛ جوان می‌خواهد به استادیوم برود. کلی برایش مساله به وجود می‌آورند و در نهایت نمی‌گذارند برود. یک موسیقی جوان پسند از تلویزیون پخش نمی‌کنند. تفکیک جنسیتی را وارد کتاب های درسی می‌کنند. دختران را به نوعی و پسران را به نوعی دیگر مطرح می‌کنند. اینها خودشان نمی‌دانند چه باید بکنند و اگر هم بدانند، انجام نمی‌دهند. به طور کلی سه نوع جامعه داریم. جامعه سنتی، خودمختار و رادیکال. متاسفانه باید بگویم، ما جامعه سردرگم داریم. تغییرات اجتماعی در ایران پاندولی است. یعنی ثبات ندارد. ژاپن از سال 1948 تکلیفش را مشخص کرد. کره و کشورهای دیگر هم به همین شکل. اکثریت جمعیت ما را جوانان تشکیل داده اند.
:
شرایط اقتصادی در حال حاضر بهتر است
سیمین – 25 ساله – خانه دار می‌گوید: آرزوهای من بیشتر شخصی و درونی است. به نظرم بیشتر به تلاش خودم بستگی دارد. آرزو دارم پسرم را خیلی خوب بزرگ کنم. البته در این مورد نمی‌شود از نقش مهم آرامش و امنیت مالی صرف نظر کرد. پول اگر نباشد، هزار جور مشکل پیش می‌آید. شاید اصلا به آرزویم نرسم. مثلا کلاس هایی که بیرون برگزار می‌شود، می‌تواند تاثیر خیلی خوبی داشته باشد. من از خودم مطمئن هستم ولی نمی‌توانم تمام مدت پسرم را کنترل کنم. در دولت قبلی به خاطر گرانی های پی در پی، من خیلی سخت به آرزوهایم رسیدم. یادم است که موقع خریدن جهاز باید خیلی سریع اقدام می‌کردم تا قیمت ها گران نشود. در این دولت شرایط اقتصادی خیلی بهتر است. با توجه به اینکه کار شوهرم آزاد است و تاثیر بسیار زیادی از بازار می‌پذیرد، به نظرم برای من رسیدن به آرزو ها در این دولت آسان تر است.
:
شاید آرزوهایم در این دولت زودتر به نتیجه می‌رسید
علی – 36 ساله – روزنامه نگار، در مورد آرزوهایش صحبت می‌کند. به احتمال زیاد به آرزوهایش خواهد رسید. وی می‌گوید: طبق تجربه این انسان است که شرایط را می‌سازد و شرایط جامعه نباید بهانه ای برای کم کاری افراد بشود. اصغر فرهادی در این زمینه مثال خوبی است. ایشان با وجود شرایط نه چندان خوب سینمای ایران، توانست هر روز موفق تر شود. قطعا هرچقدر فضا بازتر باشد، بهتر می‌شود به آرزوها رسید. اگر شرایط بسته باشد، انگیزه ها هم کمتر می‌شود. من حتی در دولت قبلی هم به بعضی آرزوهایم رسیدم. البته آن دولت کمکی به تحقق آرزوهای من نکرد. شاید آن آرزوها در این دولت زودتر به نتیجه می‌رسیدند.
:
قرایی مقدم: مسئولان سردرگم هستند
سرگردانی از نوع جوانی. این جمله ای است که بارها تکرارش می‌کنیم. دکتر امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس در این مورد می‌گوید: در واقع به نظر من مسئولان نمی‌دانند چه می‌خواهند. آنها سردرگم هستند. در مساله جوانان اصلا احساس مسئولیت نمی‌کنند. الان سازمانی ایجاد کردند به نام وزارت ورزش و جوانان ولی خودشان نمی‌دانند چه باید بکنند. در صورتی که سازمان جوانان باید مجزا باشد. این سازمان باید عهده دار مساله جوانان باشد؛ از ازدواج و اشتغال و تحصیل گرفته تا برنامه های تلویزیونی و تفریحی و … مسئولان جوانان، درست را از نادرست تشخیص نمی‌دهند. نمی‌توانند درست برنامه ریزی کنند. چون در زمینه جوانان مطالعه نمی‌کنند و آنها را رها کرده اند.
:
امیدم بیشتر شده است
محسن – 27 ساله – ورزشکار است. وی می‌گوید: چون می‌خواهم از ایران بروم، احتمال اینکه به آرزوهایم برسم حدود 70 درصد است. اگر در ایران می‌ماندم این احتمال به زیر 50 درصد کاهش پیدا می‌کرد. در رسیدن به آرزوها بیشتر از اینکه شرایط جامعه تاثیر داشته باشد، خود انسان مهم است. انسان می‌تواند با تلاش خودش از روستا به شهر بیاید یا از یک کشور به کشور دیگر برود. اگر بخواهم در مورد این مساله دولت قبلی را با دولت کنونی مقایسه کنم، از نظر من خیلی تفاوت ندارد. ولی شرایط به طور کلی در این دوره بهتر است. من در دولت قبلی به آرزوهایم نرسیدم، ولی در حال حاضر با روی کار آمدن این دولت امیدم بیشتر است.
:
تغییرات اجتماعی پاندولی در ایران
امیدواری بیشتر. شاید جمله ای است که بتواند جوان را به زندگی امیدوارتر کند. امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس تاکید می‌کند: چه کسی به جوانان رسیده است؟ الان وزیر در کجای مشکلات جوانان جای می‌گیرد؟ کار و اشتغالزایی چه شد؟ الان سال هاست در مورد حجاب جوانان سردرگم مانده اند و البته در یک جامعه سنتی این امر عجیبی نیست. چون اگر هم دولت بخواهد، سنت ها و صاحبان نفوذ اجازه نمی‌دهند. مثلا یک مساله بی ارزش را برای شما مثال می‌زنم؛ جوان می‌خواهد به استادیوم برود. کلی برایش مساله به وجود می‌آورند و در نهایت نمی‌گذارند برود. یک موسیقی جوان پسند از تلویزیون پخش نمی‌کنند. تفکیک جنسیتی را وارد کتاب های درسی می‌کنند. دختران را به نوعی و پسران را به نوعی دیگر مطرح می‌کنند. اینها خودشان نمی‌دانند چه باید بکنند و اگر هم بدانند، انجام نمی‌دهند. به طور کلی سه نوع جامعه داریم. جامعه سنتی، خودمختار و رادیکال. متاسفانه باید بگویم، ما جامعه سردرگم داریم. تغییرات اجتماعی در ایران پاندولی است. یعنی ثبات ندارد. ژاپن از سال 1948 تکلیفش را مشخص کرد. کره و کشورهای دیگر هم به همین شکل. اکثریت جمعیت ما را جوانان تشکیل داده اند.
:
شرایط اقتصادی در حال حاضر بهتر است
سیمین – 25 ساله – خانه دار می‌گوید: آرزوهای من بیشتر شخصی و درونی است. به نظرم بیشتر به تلاش خودم بستگی دارد. آرزو دارم پسرم را خیلی خوب بزرگ کنم. البته در این مورد نمی‌شود از نقش مهم آرامش و امنیت مالی صرف نظر کرد. پول اگر نباشد، هزار جور مشکل پیش می‌آید. شاید اصلا به آرزویم نرسم. مثلا کلاس هایی که بیرون برگزار می‌شود، می‌تواند تاثیر خیلی خوبی داشته باشد. من از خودم مطمئن هستم ولی نمی‌توانم تمام مدت پسرم را کنترل کنم. در دولت قبلی به خاطر گرانی های پی در پی، من خیلی سخت به آرزوهایم رسیدم. یادم است که موقع خریدن جهاز باید خیلی سریع اقدام می‌کردم تا قیمت ها گران نشود. در این دولت شرایط اقتصادی خیلی بهتر است. با توجه به اینکه کار شوهرم آزاد است و تاثیر بسیار زیادی از بازار می‌پذیرد، به نظرم برای من رسیدن به آرزو ها در این دولت آسان تر است.
:
./.