كارگردان “دودكش” به روايت خودش به مباحثي پرداخت كه دوري از سينما يكي از بخش هاي جذاب اين گفتگو است.
به گزارش سایت تحلیلی و خبری بینانیوز‌، به نقل از باشگاه خبرنگاران  :  “محمدحسين لطيفي” كارگردان صاحب نام كشورمان توانست مثل هميشه با ساختن يك اثري متفاوت مخاطبان بيشتري را با تلويزيون آشتي دهد، اين روزها اين كارگردان كشورمان سعي داشته تا چند اثر ديگر را روي آنتن برد كه بهانه چگونگي ژانر و محتواي آن ها پاي گپ و گفتي با او نشستيم كه بخشي از آن را در مصاحبه زير مي خوانيد.

– آقاي “لطيفي” شما سراغ مجموعه اي آمديد كه متفاوت از ديگر كارهاي شما است و خوشبختانه توانست مورد استقبال مردم قرار گيرد، دليل اصلي آن را چه مي دانيد؟ 

– بيشتر به تجربه ها برمي گشت، “دودكش” نشان داد كه مردم مي توانند با قصه هاي ساده هم ارتباط برقرار كنند و جنس بازي رئال هنرمندان كه نمونه هر كدام از آن ها نيز در جامعه وجود دارد و ما فقط كمي نمك و فلفل آن را زياد كرديم و اين اتفاق از لحظه اي افتاد كه طرح “دودكش” از سوي “نيك نژاد” پيشنهاد شد و من احساس كردم كه اين امر شدني است به شرطي كه او بنويسد و بعد از نوشتن دو قسمت، متوجه شدم كه كار جواب مي دهد و من هم ساخت آن را پذيرفتم.

** نيك نژاد، روي نظرات من كار مي كرد

– به هر صورت نظر شما در كار اعمال مي شد؟
– بله. من پيشنهاداتي را مي دادم و “برزو نيك نژاد” روي نظرات من كار مي كرد و بعد من مي ديدم كه نظراتم نيز در كار و توسط “نيك نژاد” اعمال شده است.

** كارگردان حرفه اي هر كاري را مي سازد

– آقاي “لطيفي” عده اي از همكاران شما معتقدند كه نبايد به جز ساخت آثار فاخر سراغ طنز و يا كمدي برويد، اين نظر تا چه اندازه درست است؟ 
– توجه كنيد من كاري را ساختم و شما به عنوان يك خبرنگار پذيرفتيد، پس من و شما با هم، يك نظر هستيم، آن دوستاني كه غير از اين نظر را دارند همه از دوستان من هستند و دشمني با “محمدحسين لطيفي”‌ ندارند، حرف من اين است كه آن ها مي گويند، نبايد “لطيفي” و حتي از نقطه A به B مي رسد، دوباره به A برگردد، ولي معتقدم بايد حرفه اي كار كرد و بارها گفته ام كه حرفه اي به معناي حرفه است نه آماتور بودن، بايد فردي كه رانندگي بلد است هر ماشيني را سوار شود و با كمي تكنيك بتواند هر فرماني را در دست بگيرد، حرف من اين است كه كارگردان در يك ژانر خاص، يعني راكد نگه داشتن “محمدحسين لطيفي” و اين امر يعني دشمني.

** چند كار ثابت با تكرار فرقي ندارد

– چرا از راكد شدن اينقدر نگران مي شويد؟
– فردي كه راكد باشد به مرور زمان خود را تكرار مي كند و فكر مي كنم اگر هنرمندي به اين روز افتد، پس بهتر است، ديگر از هنر كناره گيري كند.

** “روز سوم” به عنوان يك اثر فاخر روي پرده رفت

– من فكر مي كنم در طي 30 سال كار در اين كشور، كاري به نام “روز سوم” آمد كه توانست قد برافرازد و به عنوان يك كار جنگي و ماندگار روي پرده سينما رود در همان سال “توفيق اجباري” را كه يك كار كمدي بود را در نوبت اكران داشتم و روي پرده رفت، بلافاصله گفتند چرا “لطيفي” بايد كمدي بسازد.

** آدم با تمام احساسش به دنيا مي آيد

– يعني در زمان اكران “توفيق اجباري” اين حرفه ها براي “محمد حسين لطيفي” ساخته شد و گله ها شروع شد؟ 
– بله. مي گفتند كه چرا كسي كه فيلم جنگي و احساسي مي سازد، بايد سراغ كمدي رود، من از شما سؤالي مي پرسم كه آيا خنديدن و خنداندن بد است؟ آدم با تمام احساساتش به دنيا مي آيد. وقتي بچه اي به دنيا مي آيد از يك صدا مي ترسد، پس سينماي ترس ساخته مي شود و اگر آن بچه را بخندانيد سينماي كمدي و خنده خلق مي شود و اين احساسات ما است و من هم فردي با احساس هستم و يك بار مردم خود را مي خندانم و بار ديگر در يك اثر مذهبي خاص مردم را به قرآن برمي گردانم، هر بار با ساخت آن ها، خودم هم زندگي دوباره اي را خواهم داشت و پيام كارهايم بسيار جايگاه ويژه اي برايم دارد.

** كاري در اندازه “صاحبدلان” مي سازم

– جايي به نقل از شما خواندم كه سال هاي پيش كاري را نوشتيد و هنوز هم آن را نساخته ايد، چرا؟
– بله. يك كاري را 10 سال پيش براي تلويزيون نوشتم و قرار بود كارگرداني آن را بسازد كه خواستند آن را عوض كنند و گفتند خودت بساز ولي من قبول نكردم، اين كار دوباره به من پيشنهاد شد كه به دليل گذشت سال ها از نگارشش، ساختنش را قبول مي كنم، اما در آن دوران حق يك كارگردان كم تجربه تر از خود را ضايع مي كردم و دوست نداشتم اين اتفاق بيفتد.

** قصه نوشته شده، سنريت دارد

– نام قصه شما چه بود؟
– داستان “كربلايي كاظم ساروقي” بود، اما در آن هم از اول تا آخرش شيريني در كار وجود دارد و قصه مردي است كه در يك شب كل قرآن را حافظ مي شود ولي وقتي به آن فارسي مي نويسند و به دست او مي دهند را نمي تواند بخواند. من بسيار تحقيق كرده ام و اين امر سنديت هم دارد.

** كار خوب را انجام مي دهم

– پس شما كار خوب را انجام مي دهيد، با هر ژانري، درست است؟ 
– موقعيت پيش آيد، كار خوب را انجام مي دهم چرا اشكالي دارد؟ اما با دقت هايي متفاوت، به طور مثال دقت “محمدحسين لطيفي”‌ در يك كار تاريخي متفاوت با يك اثر طنز و كمدي است. من خيلي چيزها را در مورد طنز ياد گرفتم. طنز نياز به كات زياد ندارد، چون كه چشم مخاطب را مي پراند و تمركز بيننده را روي خنده از بين مي برد، اندازه هر كاري مشخص است و همه اين نكاتي كه به شما گفتم در آن سوي آب ها به عنوان واحد درسي تدريس مي شود.

** “طلاق ممنوع” يك پروژه طولاني است

– چرا مجموعه “طلاق ممنوع” را نمي سازيد؟
– “طلاق ممنوع” يك پروسه طولاني است و نياز به تحقيق بسيار دارد و بايد كمي آرام شوم و در حال حاضر نياز به استراحت دارم.

– به سفارش كدام شبكه تلويزيوني است؟
– معاونت سيما.

– براي ماه محرم قرار است مجموعه اي را بسازيد؟ 
– گفتند، نگويم.! اميدوارم اتفاق خوش آيندي بيفتد و اثري قابل توجه روي آنتن رود.

** شايد “هنگام بيداري”‌ را شروع كنم

– نگفتيد منتظر “محمدحسين لطيفي” با كار جديدي باشيم يا نه؟ 
– بستگي به شرايط دارد. شايد ساخت سريال “هنگام بيداري” را براي مؤسسه هنري اوج آغاز كردم.

– قصه “هنگام بيداري” چيست؟ 
– اين كار قصه بچه هاي تنگستان و دسيسه هاي انگلستان در نابودي آن ها است.

** نگران قهر مردم هستم

– آيا كاري براي سينما خواهيد داشت؟
-نگران قهر مردم از سينما هستم. سال هاست سعي كردم از سينما دور شوم و با اين شرايط كار نمي كنيم.

– خوب به نوعي بعضي از مردم با تلويزيون هم آشتي نبودند، پس چطور براي تلويزيون سريال مي سازيد؟
-اگر كار ديدني باشد مردم با چرخاندن يك پيچ، آن را مي بينند، مخاطب تلويزيون را مي شود، برگرداند ولي داستان سينما بحث مفصلي و ديگري است.