هر چه قدر هم اصرار کنیم و فریاد بزنیم که کاهش قیمت نفت تاثیری بر اقتصاد کشور ندارد کسی باور نخواهد کرد. همگان به خوبی می دانند که حیات دولت به نفت وابسته است به تعبیری درآمدهای حاصل از نفت چشم اسفندیار دولت است. لحن روحانی در سخنرانی بوشهر درباره قیمت نفت هم این را نشان داد. گاردین نیم نگاهی دارد به تاثیر افت قیمت نفت بر اقتصاد کشور در روزهای اخیر. برگردان آن را در زیر می خوانید:
:
به گزارش سایت تحلیلی خبری بینانیوز ، به نقل از بهارنیوز : قیمت پایین نفت به بحث هایی درباره لزوم ایجاد تنوع در درآمدهای کشور را در محافل عمومی دامن زده است: «وقتی جهان عطسه مي‌کند ما سرطان مي‌گیریم.» از این اصطلاح حجت صاحب یک آرایشگاه در محله تیردوقلو در جنوب تهران برای توصیف اقتصاد ایران که در هفته های اخیر به خاطر سقوط جهانی قیمت نفت ضربه ای دیگر خورده است استفاده مي‌کند.
:
در حالی که دولت حسن روحانی تلاش مي‌کند تا تورم را مهار و تاثیر تحریم های بین المللی را خنثی کند باید با کاهش 50 درصدی درآمدهای نفتی دست و پنجه نرم کند. این در حالی است که دولت سعی مي‌کند برنامه ریاضت اقتصادی و صرفه جویی در هزینه ها را به مردمی ناراضی و به تنگ آمده از تورم بقبولاند. حجت مي‌گوید: «آنها را ما را دست انداخته اند. به ما مي‌گویند که برای روزهای سختی آماده شویم تا هر وقت آن وضعیت بوجود آمد به ما بگویند: نگویید که آن را به شما نگفتیم. برای شروع در وضعیت چندان مناسبی به سر نمی بریم. این چیزی است که در کشوری که دولتش کاملا وابسته به پول نفت است اتفاق مي‌افتد.»
:
سقوط ناگهانی قیمت نفت خام به بشکه ای حدود 50 دلار محدودیت های بیشتری را بر بودجه سال آینده دولت تحمیل مي‌کند که بر روی بشکه ای 72 دلار بسته شده است. بودجه سال مالی امسال که در اسفند پایان مي‌پذیرد روی نرخ بشکه ای 100 دلار محاسبه شده است. در حالیکه جمعیت کشور هنوز تاثیر کاهش مخارج دولت را حس نکرده است خبرهای ناخوشایندی از بازار ارز و فروشگاه های مواد غذایی به گوش مي‌رسد.
:
با ثبات دلار در قیمت 3200 تومان تا اواخر آبان، قیمت آن از اواسط آذر شاهد افزایش مستمر در باراز آزاد ارز تهران بوده است که اوجش 3600 تومان بود. در این بین خانوارها با افزایش ماه به ماه در مایحتاج اساسی مانند نان و دارو مواجه هستند. اسحاق جهانگیری معاون اول روحانی اخیرا اذعان کرد که دولت نتوانسته بود به درستی به اطلاع مردم برساند که قیمت پایین نفت چه تاثیری روی سیاست اقتصادی کشور و زندگی مردم خواهد داشت.
:
عماد دکتری 35 ساله که در داروخانه ای در یوسف آباد در مرکز تهران کار مي‌کند مي‌گوید: «مردم بالا رفتن قیمت ها را مي‌بینند و شروع به اعتراض مي‌کنند. بر سر وعده هایی که روحانی برای ارزان کردن دارو و کنترل تورم داده بود چه آمد؟ مردم کمتر به سقوط ناگهانی قیمت نفت توجه مي‌کنند و همه چیز را به بی کفایتی و دزدی نسبت مي‌دهند. آنها فکر مي‌کنند روحانی فقط ادامه رییس جمهور قبلی است.»
:
مریم، 57 ساله، زن خانه داری که از فروشگاهی در کریم خان مواد غدایی مي‌خرد تاکید مي‌کند که قیمت ماکارونی و پرتغال در هفته های اخیر تا 20 درصد افزایش یافته است. او مي‌گوید: «اگر قیمت نفت کاهش یافته است به من چه ربطی دارد؟ آنها همیشه بهانه هایی در آستین دارند … به خدا قسم از دوران احمدی نژاد وضعیت عوض نشده است.»
:
در میان اصناف و تاجران باور عمومی بر این است که عربستان سعودی مقصر سقوط نفت است .اغلب در تیتر روزنامه ها عربستان به عنوان دشمن اصلی ایران در منطقه نشان داده مي‌شود. جعفر که در شمال تهران در خیابان شریعتی نزدیک پل صدر نمایشگاه اتومبیل دارد مي‌گوید: «روشن است که سعودی ها و اماراتی ها پشت این قضایا هستند. آنها مي‌دانند که روحانی و اوباما به هم نردیک شده اند و ایران در صدد است تا متحد اصلی امریکا در منطقه باشد. برای همین آنها تلاش مي‌کنند ایران را امسال به زیر بکشند … ما باید به سعودی ها مثلا از طریق قطع روابط دیپلماتیک نشان دهیم که دنبال ماجراجویی نیستیم.»
:
آسمین که یک اقتصاددان 33 ساله و کارمند بانک است پیشنهاد دیگری را مطرح مي‌کند: اگر دولت قادر نیست به توافقنامه هسته ای با غرب دست یاید و تحریم ها را بردارد باید در برنامه یارانه نقدی برای قشر فقیر تجدید نظر حاصل کند. چرا که در این برنامه متقاضیانی هستند که ناعادلانه یارانه مي‌گیرند که نیازی به این پول ندارند. آسمین مي‌گوید: «بحث بر سر پنج تا ده میلیون نفر است. این به دولت کمک مي‌کند تا در هزینه ها صرفه جویی کند.»
:
در حالی که مباحثات عمومی درباره تاثیرات قابل انتظار آن با بدبینی و بی اعتمادی زیادی همراه است، حداقل در یک مورد مثمر ثمر واقع شده است: قیمت پایین نفت چه روی برنامه های رفاه اجتماعی تاثیر بگذارد و چه منجر به افزایش مالیات ها شود باعث بوجود آمدن بحث های عمومی درباره لزوم تنوع بخشیدن به درآمدهای کشور مي‌شود.
:
جعفر مي‌گوید: «در درازمدت باید به فکر چاره جدی باشیم. تا کی اقتصاد کشور باید حول قیمت نفت بچرخد؟ و اگر یک روز نفت تمام شود چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در هر صورت پول فقط به جیب دولتیان مي‌رود و به دست مردم نمی رسد. تنها سختی و فشار و قیمت بالا نصیب ما مي‌شود.»
./.