اسماعيل حسين پور :

–

انگليسي ها مي‌گويند: «دولت انگليس در هر کشور دو سفير دارد، يکي سفير حکومت و يکي خبرنگار گاردين و چه بسا در بسياري موارد نظر خبرنگار گاردين بر نظر سفير ترجيح داده مي‌شود.» اين جمله پرمغز انگليسي ها مصداق خوبي براي نشان دادن اهميت رسانه و افکار عمومي در غرب است و اگر غربي ها مي‌گويند: «مطبوعات کتاب مقدس دموکراسي هستند.» به اين خاطر است که اين مطبوعات با آزادنگاري هاي شان عرصه را بر بسياري از سوءاستفاده هاي اقتصادي و اداري تنگ تر کرده اند.
:
هرچند باور غربي ها که مطبوعات شان را تا اين حد ارج مي‌نهند و از آن به عنوان کتاب مقدس ياد مي‌کنند نشان از عمق نگاه غربي ها به نقش مطبوعات و رسانه ها دارد و ثمرات و برکات زيادي براي آن جوامع داشته است ولي در کشور ما مطبوعات با تأثير پذيري از مؤلفه هاي گوناگون نتوانسته اند و نخواسته اند به جايگاه حقيقي خود و اثربخشي لازم دست يابند.
:
اگر ما براي مبارزه با فساد اقتصادي و انبوه رانت خواري ها و منکرآفريني ها مصمم هستيم که قطعا چنين است براي مبارزه با اين حرام خوري هاي آشکار و سازمان يافته، در کنار اعمال قانون و وضع قوانين بازدارنده، بايد رسانه ها را به ياري بطلبيم و با اعطاي آزادي هاي بيشتر ياورشان باشیم تا فضا را براي سوء استفاده کنندگان از بيت المال چنان ناامن کنند که در کنار بيم از قانون، از افشاگري رسانه ها نيز بر خويش بلرزند و بدانند که چشمان ژرف نگري همواره ناظر آنهاست تا به بيراهه نروند.
:
اگر رسانه هاي ما از جسارت بيشتري برخوردار بودند، امروز در کشوري که با تقديم خون پاک اين همه شهيد و با مجاهدت و ايثار اين همه جانباز و آزاده و ايثارگر، محبوب قلب مظلومان جهان شده است و در پي نقش آفريني هاي بزرگ در منطقه است نبايد شاهد فسادهاي ميلياردي باشيم و نمي‌توانيم بپذيريم که با وجود اين همه رسانه در کشورمان باز هم اين فضاي امن براي غارتگران و غارتگري ها وجود داشته باشد جز آن که رسانه هاي ما به هر دليل امکان دسترسي به اطلاعات يا انعکاس آن را نداشته اند و اين زيبنده ی فضاي رسانه اي ما نيست.
:
امروز در کشورهايي که رسانه ها آزاد تر باشند فساد اقتصادي کمتر است و در کشورهايي که عرصه را بر اصحاب قلم و مطبوعات تنگ کرده اند فساد سازمان يافته و نهادينه شده بلاي جان مردم و مملکت شان شده است. نمونه اولش سه کشور ايسلند، نيوزيلند و فنلاند که پاکترين کشورها از لحاظ فساد اداري و اقتصادي بوده اند و نمونه دومش کره شمالي و اريتره هستند که فاسد ترين کشور از اين لحاظ به شمار مي‌روند. هر چند بسياري از نشريات و رسانه هاي ما به رسالت عظيم شان در قبال جامعه پاي بندند و بسياري نيز همچنان بر اين آرمان استوار ايستاده اند ولي چيزي که از آن غفلت شده است امنيت دزدان با چراغ آمده و غارتگران بيت المال و ناراستان با مردم است که در نهايت بي اخلاقي و با خوي طمع ورزانه شان، در حال زراندوزي و تبديل شدن به «الهاکُمُ التکاثر» هستند.
:
همه با الهام از تعاليم ديني مان نيک مي‌دانيم که رسانه ها و مردم بايد از شبهه و شايعه آفريني و تهمت و غيبت پرهيز کنند و نبايد آبروي انسان ها در جوي جدال ها و کين و نفرت ها روانه گردد ولي درد بزرگ اين است که برخي از ما هنرمان را در بدنام ساختن برخي بزرگان که سرمايه هاي سياسي و اجتماعي هستند خلاصه کرده ايم و چشم بر غارت بيت المال و فسادهاي سازمان يافته بسته ايم و منکرش نمي‌دانيم و منکر را فقط در برخي موارد سطحي و در زمان ها و دولت هاي خاص خلاصه کرده ايم و اين جفا به مردمي است که رسانه ها را چشم و زبان خويش مي‌دانند و بر اين باورند که اين رسانه ها صداي رساي آنهايند.
:
سعه صدر بيشتر مسؤولين و کار به دستان نسبت به نشريات، ايجاد فضايي امن تر براي اصحاب قلم و خبرنگاران و حمايت از نقش روشنگرانه ي آنها در پيگيري ماجراي سوءاستفاده کنندگان از بيت المال و بسياري ناهنجاري هاي ديگر، مي‌تواند جامعه را از آسيب هاي بزرگتر برهاند. امروز نشريات ما با درک عميق از شرايط و با اشراف به خط قرمز هاي نظام مي‌توانند با آگاهي بخشي به جامعه و بهره گيري از نويسندگان فکور و با بينش و جسور به ياري دولتمردان بيايند و عرصه ر ا بر آنان که عرصه را بر ملت تنگ کرده اند تنگ تر کنند. بايد بپذيريم رسانه ها مي‌توانند بهترين چشم و زبان و يار کار به دستان ما باشند مشروط بر اين که اين سفيران آگاهي و صداقت و صراحت، مرغ شادي و شيون ها نباشند و هر بار بر آنها نهيب نزنيم و آنان را از ميانه ي راه به آغاز برنگردانيم.
:
اگر نشريات و رسانه هاي آگاه و آزاد و مستقل مورد حمايت قرار گيرند و نويسندگان با شهامت و بي هراس، قلم به دست بگيرند و بيش از آن که فکر کنند چگونه بنويسند تا اسباب رنجش برخي ها نشوند هر آنچه را بر خلاف مصالح نظام و کشور ديدند صادقانه بنويسند قطعا هيچ بدخواه فرصت طلبي با کيسه دوزي ها و زراندوزي ها و غارت بيت المال، دست به اين همه منکرآفريني نمي‌زند. رسانه هاي ما در صورتي به پايگاه و جايگاه حقيقي خود خواهند رسيد و انبوه مردم را با خود همراه خواهند کرد که به تمام معنا زبان راستين درد و داغ ها و شور و اميد مردم باشند. رسانه ها اگر منافع عمومي را در حفظ موقعيت برخي افراد تلقي نکنند و با ژرف نگري شان واقع نويسي کنند و برخي مصلحت انديشي هاي رايج را کنار بگذارند قطعا مي‌توانند در ايجاد جامعه اي سالم، اخلاق مدار، پويا، پاک و ارزشي نقش آفرين باشند.

./.