به گزارش آنا به نقل از GizMag، این تصاویر در روند بارگذاری اطلاعات و تصاویر یک ساله فضاپیمای نیوهورایزنز دریافت شده است. این فضاپیما در حال جمع‌آوری اطلاعات از یکی از مرموزترین سیاره موجود در منظومه شمسی ماست. این کاوشگر در یکی از گردش‌های پرسرعت در ارتفاع کم موفق به شکار این تصاویر نفس‌گیر از پلوتو شده است.
در هفتم سپتامبر، فضاپیمای نیوهورایزنز که در حال حاضر بیش از 5میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد، شروع به انتقال و بارگذاری اطلاعات و تصاویر فشرده‌ای کرد که جمع‌آوری آنها تقریبا یک سال به طول انجامیده است.
:
با در نظر گرفتن این نکات که رسیدن یک سیگنال از جانب فضاپیما به زمین حدود 4/5 ساعت طول می‌کشد و داده‌ها با سرعت یک تا 4 کیلوبیت بر ثانیه منتقل می‌شود، ناسا و تماشاگران در سراسر جهان چاره دیگری جز صبر کردن تا زمانی که نیوهورایزنز اطلاعات ارزشمندش را به طور کامل انتقال دهد، نداشتند.
:
عکس‌های تازه منتشر شده جنبه‌های شگفت‌انگیز و متنوعی از طبیعت پلوتو را به نمایش می‌گذارد. به گفته اعضای تیم نیوهورایزنز، دگرسانی زمین‌شناختی پلوتو مانند سیاره مریخ است. با این وجود کشفیات صورت گرفته توسط این فضاپیما تنها به سطح پلوتو محدود نمی‌شود.
بر اساس اطلاعات به دست آمده از نیوهورایزنز، مه اتمسفری پلوتو دارای ساختاری متشکل از لایه‌های بیشتر و غلیظ‌تر از حد انتظار دانشمندان است. در واقع این گاز دلیل اصلی روشن کردن بخش تاریک پلوتو است.
:
تیم علمی این فضاپیما معتقدند که در واقع این پدیده شفقی باعث به وجود آمدن فرصت‌های ناب برای عکسبرداری از پلوتو توسط نیوهورایزنز شده است.
همچنین این فضاپیما موفق به ثبت نماهای بهتری از قمرهای پلوتو شده است. این تصاویر نشان می‌دهند هر یک از سه قمر پلوتو به نام‌های شارون، نیکس و هیدرا دارای ویژگی‌های منحصر به فرد خود هستند. براساس اطلاعات دریافت شده، شارون بزرگترین قمر پلوتو گذشته زمین‌شناختی سختی را داشته است.
:
در این عکس‌ها جزئیات جدید و ویژگی‌های گوناگونی از پلوتو مشاهده می‌شود از جمله تپه‌های شنی و جریان‌های نیتروژنی که گویی از مناطق کوهستانی نشئت می‌گیرند. ممکن است این جریان‌های نیتروژنی ناشی از ذوب شدن ذخایر عظیمی از نیتروژن منجمد باشند.
علاوه بر این، در این تصاویر نیز مانند تصاویر دریافتی از مریخ، شواهدی مبنی بر وجود شبکه‌هایی از دره‌های پوشیده شده از ماده روان ناشناخته‌ای دیده شده است.
:
الن سترن، سربازرس نیوهورایزنز از موسسه تحقیقات جنوب غرب بولدر واقع در کلرودا، در این‌باره می‌گوید: «پلوتو در حال نشان دادن زوایای مختلفی از لندفرم‌ها (زمین چهره یا زمین بود، نوع و شکل زمین به ویژه در اثر فرسایش، ته‌نشست و زلزله) و پیچیدگی فرآیندهایی است که با هر آنچه تاکنون در منظومه شمسی دیده‌ایم مغایرت دارد».
:
وی در ادامه اضافه می‌کند: «اگر پیش از این هنرمندی پلوتو را این‌گونه نقاشی می‌کرد، به شخصه آن اثر را زیاده‌روی و اغراق‌آمیز می‌دانستم اما در کمال ناباوری این تصویر چیزی است که واقعا در پلوتو وجود دارد».
:
نیوهورایزنز در 14 ماه ژوئیه به فضا پرتاب شد و در حال حاضر در فاصله 69 میلیون کیلومتری مدار پلوتو قرار دارد. ماموریت این فضاپیما همچنان ادامه دارد.
پلوتو بزرگترین سیاره کوتوله منظومه خورشیدی است که در هنگام کشف در سال 1930 تا سال 2006 نهمین سیاره سامانه خورشیدی محسوب می‌شد. اما اکنون بنابر تعریف جدید انجمن بین‌المللی اخترشناسی یک سیاره کوتوله و همچنین به عنوان نمونه نخست از رده جدید اجرام فرانپتونی به شمار می‌رود.