طرفداران گروه «آریان» مدت زیادی است که منتظر انتشار آلبوم پنجم این گروه هستند. آلبومی که صدور مجوز آن بیش از 2 سال به طول انجامیده است.

 

به گزارش سایت تحلیلی خبری بینانیوز به نقل از ایسنا ، علی پهلوان، خواننده گروه به تازگی یادداشتی در این باره منتشر کرده است که در ادامه می‌خوانید:

 

«بالاخره اعضای گروه «آریان» به یک اجماع کلی در مورد بحث آلبوم و فعالیت‌های گروه آریان رسیدند و من الان به خودم اجازه میدم که در این مورد صحبت کنم.

 

«آریان5»، اثریه که ساختش یک و نیم سال طول کشیده و مجوزش دو سال. اتفاق ناگواری که برای این اثر افتاده اینه که متاسفانه با گذشت زمان تاثیر پذیری آثار به علت نوع تنظیم آنها و سبک کاریشون از بین رفته و صحبت‌های اخیر من با دوستانم در گروه به این جا رسیده که نظرها در این مورد یکی شده.

 

پیشتر این اجماع وجود نداشت و بعضی معتقد بودن که باید آلبوم رو با حذف چند تا از ترک‌هاش با چیزی حدود پنج، شش ترک جدید عرضه کرد. الان حداقل نظرها بر این اساسه که این اثر در شرایط فعلی و با اینکه مجدد میکس و مستر شده جوابی رو که باید نمیده.

 

از طرفی از اونجایی که امتیاز آثار سه آلبوم اول گروه آریان طی یک قرارداد و آلبوم چهارم بدون قرارداد در اختیار شرکت ترانه شرقیه، اعضای گروه به این نتیجه رسیدند که با توجه به وضعیت چهار، پنج سال اخیر گروه آریان با ترانه شرقی صحبت بشه تا ببینیم با چه شرایطی میشه امتیاز آثار در اختیار خود گروه قرار بگیره تا در صورتی که گروه بخواد بعضی فرصت‌ها رو که ممکنه ترانه شرقی علاقه‌ای به اون‌ها نداره، بپذیره تا از این شرایط کم کاری خارج شه.

 

پیام صالحی قرار شد به نمایندگی از گروه با «ترانه شرقی» صحبت کنه که نتیجه‌ی این مذاکره برای ما اصلا عملی نبود. بنابراین در شرایط فعلی تقریبا میشه گفت که به بن بست رسیدیم. بن بستی که به حضور یا عدم حضور من هم ربطی نداره چون این شرایط در هر صورت عملی نیست.

 

پیام در حال حاضر به کارهای تکیش داره ادامه میده که عموما آثاری هستن ساخته‌ی افرادی خارج از گروه آریان و به دور از سبک آریان. هر کدوم از اعضا هم برای خودشون ممکنه کار بکنن و یا به هم کمک بکنن. کما اینکه همچنان منتظر آلبوم دوم ویلن سیامک هم هستیم.

 

من تا به امروز با این تعصب که باید تمام وقتی رو که برای خوانندگی میذارم صرف گروه آریان کنم، فعالیت خوانندگی تکی نکردم و همیشه دوست داشتم در کنار دوستانم در گروه اجرا کنم ولی متاسفانه این بن بست داره به سمتی میره که شاید لازم بشه منم فکری به حال خودم بکنم…. جدای از این تا به امروز صبر کردیم، باز هم صبر می‌کنیم تا شاید راهی برای خروج از این بن‌بست پیدا بشه و ما آریانیها رو روزی در کنار هم روی صحنه ببینید.

 

همیشه با این که این دل نگرونه، یه بهار پشت زمستون و خزونه

میدونم خدای ما که مهربونه، ما رو باز به هم دوباره میرسونه… شاید … یه روزی»

 

انتهای پیام