“رئیس جمهوری آمریکا به دنبال آن است تا با منزوی ساختن روسیه از طریق قطع مناسبات سیاسی و اقتصادی‌اش با جهان خارج، جاه طلبی‌های توسعه‌طلبانه آن را مهار کرده و روسیه را به یک کشور منفور تبدیل کند.”
به گزارش سایت تحلیلی خبری بینانیوز به نقل از ایسنا ، نشریه نیویورک تایمز در گزارشی به تغییر رویکرد آمریکا در قبال روسیه پرداخته و می‌نویسد: «باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا و تیم امنیت ملی‌اش در بحبوحه بحران اوکراین قصد دارند به جای درگیری مستقیم، یک رویکرد جدید و طولانی مدت را در قبال روسیه اتخاذ کنند که نوعی پیشرفته از راهبرد محدودیت‌هایی است که در جنگ سرد به کار گرفته شدند.
همانگونه که آمریکا پس از پایان جنگ جهانی دوم به این نتیجه رسید که باید با جاه طلبی‌های جهانی شوروی سابق مقابله کند، اکنون اوباما نیز قصد دارد با اتخاذ اقداماتی روسیه را منفور جلوه دهد.
به گفته مشاوران اوباما، او به این نتیجه رسیده که حتی اگر راه حلی برای رسیدگی به بحران اوکراین وجود داشته باشد، باز هم ایجاد ارتباطی سازنده با پوتین دشوار است. بنا بر این اوباما قصد دارد در دو سال و نیم پیش رو که از ریاست جمهوری‌اش باقی مانده کارشکنی‌های پوتین را به حداقل رسانده، حداقل رابطه ممکن را حفظ کرده و در صورت نیاز او را نادیده بگیرد.
ایوو اچ دالدر، سفیر سابق دولت اوباما در ناتو و رئیس کنونی شورای امور بین‌المللی شیکاگو در این خصوص می‌گوید: اگر هیچ اقدامی اتخاذ نکرده و تنها هزینه اقدامات روسیه را برای کرملین بالا ببریم، مشکل کریمه و شرق اوکراین حل نمی‌شود اما ممکن است معضل روسیه برای آمریکا حل شود.
وجود چنین تفکری در اوباما را می‌توان در طول کشیدن انتخاب سفیر واشنگتن در مسکو به وضوح دید. هر چند هنوز رسما اعلام نشده است اما کاخ سفید قصد دارد جان اف تفت، سفیر سابق آمریکا در اوکراین، گرجستان و لیتوانی را برای این سمت معرفی کند.
بسیاری از مقامات دولت اوباما در ابتدا با انتخاب تفت برای این سمت مخالف بودند زیرا او پیشتر به عنوان سفیر آمریکا در جمهوری‌های شوروی سابق، روسیه را دست انداخته بود و ممکن است روسیه از این انتخاب ناراحت شود. اما اکنون این مقامات نسبت به استهزاء مسکو چندان بی‌تمایل نیستند.
در حقیقت اوباما در حال زنده کردن روشی است که نخستین بار جورج اف کنان، دیپلمات آمریکا در سال 1947 برای مقابله با مسکو طراحی کرده و استراتژی آمریکا تا سقوط شوروی را تشکیل می‌داد.
در حالی که رویکرد بلندمدت اوباما در حال شکل گرفتن است، این سؤال دردولتش مطرح شده است که در کوتاه مدت می‌تواند تا چه حد پیش رفت؟
کاخ سفید لیست دیگری از شخصیت‌های روس و مؤسسات روسیه را نیز تهیه کرده تا اگر مسکو به توافقی که روز پنج‌شنبه در ژنو به دست آمد عمل نکند، آن‌ها را تحریم کند. اما به گفته برخی از مقامات آمریکایی این تحریم، همه بخش‌های اقتصاد روسیه را شامل نخواهد شد.
جبهه جنگ طلبان در سنا و وزارت دفاع آمریکا به شدت ناامید شده‌اند زیرا معتقدند که اوباما در موضوعات اخیر ضعف نشان داده و پس از الحاق کریمه به روسیه با عکس العمل‌هایش به نوعی به این امر تن در داده است.
آن‌ها تحریم‌های شدیدتر و سریع‌تر را خواستار شده‌اند. این در حالی است که اوباما حتی هنوز تعدادی از ناقضان حقوق بشر روس را نیز تحریم نکرده است.
سناتور باب کورکر در این خصوص گفت: آن‌ها ما را بازی می‌دهند، ما هم منتظر می‌مانیم که آن‌ها اقدامی اتخاذ کنند و سپس سعی می‌کنیم به آن واکنش نشان دهیم. اما این‌طور به نظر می‌رسد که سیاست‌هایی که در قبال آن‌ها اتخاذ می‌کنیم همیشه دیر و کم هزینه است.
دیدگاه غالب در غرب این است که هر چند پوتین اکنون از موفقیت خود لذت می‌برد اما در نهایت به ضربه اقتصادی که به کشورش وارد آورده است پی خواهد برد. مشاوران اوباما به مشکلاتی از قبیل افت ارزش بازار بورس و روبل روسیه و همچنین بی‌میلی سرمایه‌گذاران خارجی به گسترش مناسبات با روسیه اشاره می‌کنند.
آن‌ها معتقدند که هر چند تحریم‌های آمریکا و اروپا همچنان بخش‌های گسترده‌ای از اقتصاد روسیه را شامل نمی‌شود، اما این پیام را به تجار بین‌المللی رسانده‌اند و همچنین تهدید برای اتخاذ اقداماتی بیشتر در این راستا نیز تأثیرگذار است.
در این بین اوباما نمی‌خواهد بگذارد که موضوع مقابله با روسیه، ریاست جمهوری‌اش را تحت شعاع قرار دهد. هر چند او زمان زیادی را صرف بحران اوکراین می‌کند اما جذب آن نمی‌شود. او حتی در گفت‌وگوهای خصوصی نیز بیشتر در خصوص طرح بهداشتی‌اش و یا جمهوری‌خواهان کنگره صحبت می‌کند تا در مورد پوتین. به گفته اوباما اوکراین برای بسیاری از آمریکایی‌هایی که بر اقتصاد و مشکلات مهم‌تر داخلی تمرکز دارند، اهمیت زیادی ندارد.
اوباما پس از بازگشت از سفر اروپایی‌اش در ماه گذشته میلادی، برنامه‌های عمومی‌اش را بر موضوعاتی همچون آموزش کاری و حداقل حقوق، معطوف کرد. حتی پس از موفقیت تیم دیپلماتیکش در حصول توافق با روسیه در ژنو نیز باز در خصوص طرح مراقبت بهداشتی‌اش سخن گفت و وقتی که با پرسش خبرنگار در خصوص توافق ژنو با محوریت حل بحران اوکراین روبرو شد نیز نسبت به چشم اندازه آن ابراز تردید کرد.
این امر نشان دهنده تغییر مسیری است که از آغاز ریاست جمهوری اوباما شاهد آن بوده‌ایم زیرا او رویای همکاری بیشتر با روسیه را در سر می‌پروراند.
اکنون سؤال اینجاست که چه میزان از رابطه کنونی واشنگتن و مسکو را می‌توان حفظ کرد. اوبامایی که به روسیه در دست‌یابی به سازمان تجارت جهانی کمک کرده بود اکنون در تلاش است تا دسترسی کرملین به بازارها مالی خارجی را محدود کند.
اما هر دو طرف همچنان مناسبات خود را کاملا قطع نکرده‌اند. نیروها و تجهیزات آمریکایی از طریق خاک روسیه به افغانسان برده می‌شوند. فضانوردان هر دو کشور اکنون در فضا در کنار هم فعالیت می‌کنند. از سوی دیگر پروسه مشترک از بین بردن سامانه‌های تسلیحاتی قدیمی روسیه نیز همچنان در جریان است. علاوه بر این‌ها بازرسی‌ها هسته‌ای براساس معاهده کنترل تسلیحاتی “استارت جدید” همچنان به قوت خود باقی است و نیروی هوایی آمریکا برای پرتاب ماهواره به فضا هنوز به موتورهای ساخت روسیه نیاز دارند. آمریکا گامی برای بیرون انداختن روسیه از تجارت برنداشته و این دو کشور همچنان برای امحای تسلیحات شیمیایی سوریه همکاری می‌کنند.
گراهام آلیسون، مدیر مرکز علمی بلفر برای مطالعات درامور بین‌الملل دانشگاه هاروارد و مشاور دولت‌های مختلف آمریکا در خصوص روسیه و سیاست دفاعی در این خصوص می‌گوید: شما نمی‌تواند با کاهش رابطه و لفاضی، هر چیزی را منزوی کنید.
به گفته کارشناس‌ها حتی اگر بحران اوکراین نیز به سرعت حل شود باز هم روابط مسکو-واشنگتن نمی‌تواند به حالت عادی بازگردد.
رابرت نویک، کارشناس امور روسیه در شورای آتلانتیک معتقد است که تغییرات عمده‌ای در موضع آمریکا و اروپا در قبال روسیه رخ داده است. تا وقتی که پوتین در رأس قدرت در روسیه قرار دارد همه حدسیات و برنامه‌ها ما بر باد می‌رود.
به گفته نوریک اکنون این موضوع در دولت آمریکا مطرح شده است که کاخ سفید چگونه می‌تواند در آینده با روسیه همکاری کند.»
انتهای پیام