محققان ایرانی با استفاده از نانوکامپوزیت سیلیکای اصلاح شده، نانوحامل دارویی خوراکی ساختند که علاوه بر روش تولید ساده، به pH محیط حساس بوده و سبب کاهش میزان داروی مصرفی و عوارض جانبی آن می‌شود.

 

به گزارش سایت تحلیلی خبری بینانیوز به نقل از سرویس علمی ایسنا، دکتر مهرداد مهکام، عضو هیات علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان و محقق طرح درباره این کار تحقیقاتی گفت: در سیستم دارورسانی معمول به علت غیرواقعی بودن مقدار داروی مصرفی برای درمان، بسیاری از میزان دارو، قبل از رسیدن به بافت هدف در دستگاه گوارش، گردش خون و بافت‌های واسطه به هدر می‌رود.

 

وی ادامه داد: عوارض جانبی ناشی از داروهای جذب شده در طول مسیر در بیماری‌هایی نظیر سرطان و دیابت باعث ریزش مو و عوارض بسیاری می‌شود. تزریق‌های مکرر نیز باعث دردناک شدن بافت‌ها می‌شود که برای بیمار غیر قابل تحمل است. در میان روش‌های درمانی نوین برای انتقال هدفمند دارو به روده، اتصال داروها به حامل‌ها و یا پوشش دادن آن‌ها با پلیمرهای حساس به pH بسیار ویژه هستند.

 

مهکام افزود: با توجه به اختلاف زیادی که در pH معده و روده وجود دارد، هدف ما طراحی نانوکامپوزیت‌هایی بود که در محیط اسیدی معده مقاوم بوده و تغییرات ساختاری زیادی از خود نشان ندهند، اما در محیط بازی روده دستخوش تغییرات شده و با متورم شدن، داروی مورد نظر را رها کنند.

 

وی با بیان این که این کار یک طرح تحقیقاتی مشترک بین دانشگاه شهید مدنی آذربایجان و دانشگاه آزاد میانه بود، گفت: نتایج این کار نشان داد نانوکامپوزیت‌های تولید شده بر پایه نانوذرات سیلیس اصلاح شده، علاوه بر حساس بودن به pH محیط، یک حامل بسیار مؤثر در آزادسازی داروست.

 

محقق طرح با بیان این که این محصول قابل کاربرد در صنایع داروسازی خواهد بود، تصریح کرد: این نانوحامل‌ها، قابلیت تخریب توسط باکتری‌های روده را داشته و روش تهیه آن‌ها آسان است. همچنین این نانوحامل، دارای خاصیت دارورسانی در زمان معین و میزان مصرفی کنترل شده به بافت هدف است که با کاهش چشمگیر عوارض جانبی ناخواسته، از سیستم‌های دارورسانی قدیمی، ایمن‌تر و مؤثرتر است.

 

به گفته‌ مهکام، از دیگر ویژگی‌های بارز این نانوحامل‌های کامپوزیتی زیست سازگار، امکان بارگیری همزمان چند دارو در ساختار آن‌هاست که در حال حاضر توسط تیم تحقیقاتی وی و بطور مشترک با دانشگاه داروسازی تبریز در حال انجام است.

 

مهکام یادآور شد: در این طرح پژوهشی، ابتدا نانوذرات سیلیس به روش سل-ژل تولید و پس از اصلاح سطح آن در شرایط کنترل شده، نانوذرات سیلیکا با انتهای اسیدی تهیه شد. سپس با وینیل‌دارکردن این گروه‌های اسیدی و کوپلیمریزاسیون این نانوذرات، نانوکامپوزیت حساس به pH تولید شد.

 

نتایج این پژوهش در مجله Current Nanoscience منتشر شده است.

انتهای پیام