بشر از ادوار قبل و در افسانه های کهن تاریخی، دنبال ماده‌ای سحرآمیز بود که در اثر استفاده از این ماده، سایر فلزات غیر قیمتی و کم بها همانند آهن ، نقره و برنز، با ترکیب این ماده حیاتی تبدیل به ارزشمندترین فلز یعنی طلا کند.
بشر از ادوار قبل و در افسانه های کهن تاریخی، دنبال ماده‌ای سحرآمیز بود که در اثر استفاده از این ماده، سایر فلزات غیر قیمتی و کم بها همانند آهن ، نقره و برنز، با ترکیب این ماده حیاتی تبدیل به ارزشمندترین فلز یعنی طلا کند. این تلاش همیشگی بشر، باعث پدید آمدن علمی به نام شیمی شد و دغدغه بی وقفه او در آزمایشگاه‌ها برای یافتن اکسیر ماجراهایی خواندنی در صفحات تاریخ را رقم زده است. ولی این تلاش بشر هنوز به فرجام و نتیجه‌ای نرسیده و تا دستیابی به کیمیا و اکسیر هنوز راه فراوانی باقی مانده است و کیمیا همچنان یافت نشده است. در آن‌سوی تاریخ و در زندگی عادی بشر که همواره با غفلت و بی‌توجهی همراه بوده است این کیمیای ارزشمند همراه و همدم این بشر بلندپرواز وکمال گرا بوده است.این کیمیا چیزی نیست جز همراهی با رمضان و هماهنگی رفتارهای بشر با رمضان و ترکیب شدن با حقیقت ناب رمضان. وقتی به روایات و فرمایشات گهربار معصومین(علیهم السلام) در مورد فضایل و برکات ماه مبارک رمضان نگاه می اندازیم همین خاصیت کیمیا ،یعنی تبدیل چیزهای معمولی به برترین و کامل‌ترین چیزها و تکمیل پتانسیل و ظرفیت اشیا را، دراثر همراهی ماه رمضان با آن اشیا و رفتارها به وضوح مشاهده می‌کنیم.بنا به فرمایش پیامبر خاتم(صلی الله علیه وآله وسلم)که در مورد فضایل ماه رمضان بیان شده ،نفس کشیدن – که عادی ترین و بی اختیارترین رفتار همیشگی بشر است- در این ماه ثواب ذکر خدا را دارد.یعنی یک عمل غیر اختیاری بشر بالاترین ظرفیت و ارزش را پیدا می کند و در اثر قرار گرفتن در فضای رمضان بالاترین جایگاه را پیدا می کند.{انفاسکم فیه تسبیح}(اربعین شیخ بهایی صفحه 179.حدیث 9) خوابیدن انسان در این ماه نیز از این رهگذر کیمیاگری رمضان، غافل نمی ماند و ارزش عبادت و بندگی خدا را پیدا می کند.{نومکم فیه عباده} (همان)و این همان خاصیت کیمیاست که افعالی مثل نفس کشیدن و خوابیدن در اثر قرار گرفتن در ماه رمضان به بالاترین ارزش و طلای ناب می رسند. این ماه آن‌چنان فضیلتی دارد که حتی بوی غیر معطر دهان روزه‌دار ارزش بالاتر از خوشبوترین عطرهای دنیا را پیدا می‌کند.در حدیثی از کتاب روضه المتقین ج3صفحه 228 نقل شده است که حضرت موسی (علی نبینا و آله و علیه سلام الله)که لقب کلیم و هم‌سخن با خدا را در بین انبیا به خود مخصوص کرده مدت زمانی را با خداوند مناجات نکرد. از طرف خداوند وحی به موسی رسید: که ای موسی چرا با من مناجات نمی‌کنی؟حضرت موسی پاسخ داد:بارالها روزه دارم و هنگام روزه گرفتن دهانم زیاد معطر نیست تا با تو گفت وگو کنم و بوی غیر معطر دهانم مانع مناجات نکردن با توست.خداوند پاسخ داد:ای موسی! بوی دهان روزه دار نزد من، از بوی مشک با ارزش‌تر است.این دسته روایات و پاره ای روایات در مورد فضایل شب قدر که قلب رمضان است تداعی کننده این نکته حیاتی است که کیمیا و اکسیر چیزی جز بهره بردن از ماه رمضان نیست چنانچه در روایتی نقل شده که «لو یعلم العباد ما فی رمضان لتمنت أن یکون رمضان سنه» (شیخ صدوق/ فضائل الأشهرالثلاثه/ ص:۱۳۹). اگر مردم می‌دانستند که ماه مبارک رمضان چقدر فضلیت و ثواب و برتری دارد آرزو می کردند که ای کاش این ماه یک سال بود.