احمدینژاد در طول دوران ریاستجمهوریاش در ۴ سال اول ۵۸ سفر بینالمللی داشته است.
به گزارش سایت تحلیلی خبری بینانیوز و به نقل از تسنیم-محمود احمدینژاد در 12 مرداد 1384 با اکثریت آرا به عنوان ششمین رئیسجمهور ایران در طول تاریخ انقلاب اسلامی انتخاب شد. او در 22 خرداد 88 نیز مجددا با کسب حدود 24 میلیون رای رئیسجمهور ایران شد و اکنون تا دو هفته دیگر باید کلید پاستور را تحویل رئیس جمهور منتخب بدهد.
موضعگیریها نسبت عملکرد وی در حوزههای داخلی و بینالمللی، از انتقاد تا تمجید متفاوت است.
در این گزارش سعی بر آن است که نگاهی به سفرهای خارجی احمدینژاد داشته باشیم تا مشخص شود که احمدینژاد در رایزنیهای دیپلماتیک بیشتر به سمت چه کشورهایی رفته و چه دستاوردهایی را برای نظام وانقلاب به همراه اورده است.
اولین سفر بینالمللی احمدی نژاد در قامت ریاستجمهوری در تاریخ 22 شهریور 84 به نیویورک انجام شد.
احمدینژاد در طول 8 سال ریاستجمهوری خود 9 بار در قالب شرکت در کنفرانس مجمع عمومی سازمان ملل به آمریکا سفر کرده است که به گفته خودش در این سفرها وی فقط وقت کرده است مسیر هتل محل اقامت تا خیابان سازمان ملل در آمریکا را طی کند و وقت کارهای دیگر را نداشته است.
9بار سفر به آمریکا در حالی صورت میگیرد که دو کشور ایران و آمریکا هیچ رابطه دیپلماتیکی با هم ندارند، اما با این حال احمدینژاد در هربار سفر به این کشور سعی کرده است مواضع و سخنان خود را در قالب مصاحبههای مختلف با شبکه های تلویزیونی آمریکا اعلام کند.
منطقه خودمختار نخجوان در جمهوری آذربایجان را می توان دومین مقصد سفرهای خارجی احمدی نژاد به حساب آورد. او درتاریخ 29 آذرماه به این منطقه سفر کرد.
احمدینژاد قرار بود در این سفر یک روزه به همراه “الهام علی اف” همتای آذربایجانی خود پروژه معاوضه(سواپ) گاز طبیعی ایران با گاز وارداتی از جمهوری آذربایجان برای تامین انرژی مورد نیاز نخجوان را در این جمهوری خودمختار افتتاح کند.
رییس جمهوری اسلامی ایران همچنین در مراسم افتتاح پروژه انتقال گاز به نخجوان، اجرایی شدن این پروژه در مدت زمان کوتاه را نشانه عزم مقامات دو کشور برای گسترش روابط سیاسی و اقتصادی دانسته بود.
احمدینژاد در سومین سفر بینالمللی خود در تاریخ 29 دی ماه 84 بنا به دعوت رسمی بشار اسد رئیسجمهور سوریه به این کشور سفر کرد.
او در یک نفرانس خبری مشترک با همتای سوری خود، عراق را یکی از محورهای گفت وگوی خود عنوان و اضافه کرده بود: “در مورد مسایل عراق با سوریه مواضع یکسانی داریم و از فرایند سیاسی برای به حاکمیت رسیدن ارادهی ملی و حکومت مردمی در عراق حمایت میکنیم و برپایی حکومت مردمی را تنها راه حل مشکلات و مسایل مردم عراق میدانیم”
وی گفته بود که از دشمنان ملتهای منطقه نیز میخواهم، از توطئه دست کشند و اجازه دهند که مردم منطقه مسایل خود را حل و فصل کنند “منحنی حیات رژیم اشغالگر قدس و حامیان اصلی او رو به افول و انحطاط است. آنان برای ادامهی حیات ننگین خود در منطقه، با مشکلات فراوانی دست به گریبانند و میخواهند مشکلات را به جبههی مقاومت منتقل سازند و از این طریق، راه گریزی برای خود بیابند”.
پس از سفر به سوریه احمدینژاد سفر به کشورهای حوزه خلیجفارس را آغاز کرد و کویت اولین مقصد وی و چهارمین سفر بینالمللیاش بود. البته این سفر چند ساعت بیشتر به طول نیانجامید؛ او در 8 اسفند 84 به این کشور سفر کرد و پس از بازگشت از کویت در فرودگاه مهرآباد در پاسخ به سوال خبرنگاری که از وی در مورد حل نشدن موضوع حوزه گازی “آرش” میان کویت و ایران سوال کرده بود ، گفت : کارهای مشترک نیازمند بررسی، کارشناسی و مطالعات است. رییس جمهوری در پاسخ به سوال دیگری در مورد اوضاع دشوار عراق، اظهار داشت : از وضعیت پیش آمده در عراق به لحاظ ناامنی برای مردم متاسف هستیم و معتقدیم در مورد مشکلات امروز عراق باید اشغالگران پاسخگو باشند.
سفر به کویت از سوی احمدینژاد اولین سفر یک رییس جمهوری ایران به این کشور بود.
تنها دو روز پس از سفر به کویت، احمدینژاد در پنجمین سفر بینالمللی خود به کوالالامپور مالزی سفر کرد، هدف از این سفر سه روزه بهبود روابط دو کشور و بررسی مسایل فیمابین ،منطقهای و بین المللی عنوان شده بود.
امضای 16موافقتنامه و سند از دستاوردهای این سفر عنوان شده بود، مالزی ریاست دو سازمان بینالمللی جنبش غیرمتعهد با 114کشور عضو و سازمان کنفرانس اسلامی با 57کشور عضو را برعهده در آن زمان بر عهده داشت.
احمدینژاد از زمان آغاز فعالیتهای ریاستجمهوریاش از مرداد 84 تا پایان سال 84 پنج سفر بینالمللی را داشته است که بیشتر سفرهای او محدود به کشورهای آسیاسی شده بود.
ششمین سفر احمدینژاد در سال 85 به اندونزی برای شرکت در اجلاس دی 8بود.
هفتمین سفر رئیسجمهور به جمهوری آذربایجان بود، او برای شرکت در اجلاس سران اکو و با هدف بررسی نحوه اجرای قراردادهای پیشین به این کشور سفر کرده بود.
دیدار با نخستوزیر ترکیه، برگزاری دو نشست خبری، دیدار با رئیسجمهور افغانستان و دیدار با ایرانیان مقیم آذربایجان از جمله برنامه های احمدینژاد در سفر با آذربایجان بود.
هشتمین سفر خارجی احمدینژاد با دعوت رسمی رئیسجمهور چین در 24 خرداد 85 جهت شرکت در اجلاس سران شانگهای صورت گرفت.
سخنرانی در اجلاس، دیدار با رؤسای جمهور روسیه، پاکستان، قزاقستان، تاجیکشتان، چین، مصاحبه با شیکه دولتی پاکستان، و مصاحبه تلویزیونی با شبکه فونیکس چین از برنامه های صورت گرفته احمدینژاد در این مراسم بود.
احمدی نژاد در دیدار خود با رئیسجمهور روسیه درباره ابعاد مختلف همکاری های دوجانبه به ویژه انرژی ، مسائل جهانی و بین المللی از جمله موضوع هسته ای، با بیان اینکه مجموعه شرایط جغرافیایی ، تاریخی و سیاسی، ایران و روسیه را به یکدیگر پیوند خورده است، گفت: ایران به رابطه خود با روسیه به صورت همه جانبه ، پایدار و بلند مدت مینگرد و علاقمند است این روابط در همه زمینه ها بخصوص زمینه های اقتصادی گسترش یابد.
نهمین مقصد سفرهای خارجی احمدینژاد گامبیا کشوری در آفریقای جنوبی بود.
به گفته احمدینژاد در این سفر سه توافق نامه جدید امضا و زمینه های جدیدتری نیز برای همکاری ایجاد شد.
دیدارهای دوجانبه و چندجانبه و سخنرانی در نماز جمعه گامبیا از برنامه های احمدی نژاد در این مراسم بود.
دهمین و یازدهمین سفر خارجی احمدینژاد سفر سه روزه به دو کشور تاجیکستان و ترکمنستان بود. این سفر در مرداد سال 85 صورت گرفته بود.
سخنرانی در جمع نمازگزاران در شهر عشقآباد ترکمنستان، سخنرانی در جمع نمایندگان ترکمنستان، دیدار با کارکنان سفارت ایران در عشقآباد ، افتتاح نمایشگاه تخصصی ایران در عشقآباد، سخنرانی در جمع اندیشمندان تاجیکستان، افتتاح پایانه مرزی باجگیران – هودان با حضور رئیسجمهور دو کشورر ایران و ترکمنستان، از جمله برنامه های احمدی نگاد در این مراسم بود.
شهریور 85 پرسفرترین ماه ریاستجمهوری احمدینژاد بود؛ او در این ماه به 4 کشور کوبا، سنگال، ونزئلا و آمریکا سفر کرد.
15 و دومین سفر خارجی احمدی نژاد برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک آمریکا صورت گرفته بود.
وی 28 تیر عازم وارد نیویورک شد و فردای آن روز در صحن سازمان ملل به سخنرانی پرداخت.احمدینژاد دومین سخنران شصت و پنجمین مجمع عمومی سران سازمان ملل متحد در نیویورک بود.
او در این جلسه چندین محور از جمله ضرورت خلع سلاح هستهای، مبارزه با تروریسم، بررسی ابعاد 11 سپتامبر، همدردی با مردم پاکستان و محکوم کردن آتشزدن قرآن و … داشت.
احمدینژاد در سخنان خود همچنین به پیشنهاد خود برای گفتوگو با اوباما در سازمان ملل متحد و در حضور اصحاب رسانهها اشاره کرد و گفت: مناسب است که مناظرههایی در صحن سازمان ملل متحد در ارتباط با مسائل بینالمللی برگزار شود.
دیدار با دبیر کل سازمان ملل، دیدار با رئیسجمهور کومور، دیدار با رؤسای جمهور گرجستان، افغانستان، دیدار با اعضای کلیسای طرفدار صلح در نیویورک، دیدار با نخستوزیر ایتالیا دیدار با رئیسجمهور افریقا و دیدار با جمعی از روشنفکران و نویسندگان آمریکایی از جمله برنامههای احمدی نژاد در دومین سفر خود به نیویورک بود.
رئسجمهور در شانزدهمین سفر بین المللی خود برای نخستین بار به قطر سفر کرد و در طول این سفر ضمن دیدار با مقامات رسمی این کشور در زمینه های میدان نفتی مشترک قرداردادهای جدیدی را با امیر قطر امضا کردند.
هفدهمین هجدهمین و نوزدهمین سفر خارجی احمدینژاد به صورت دورهای به آمریکای لاتین و سه کشور ونزئلا، نیکاراگوئه و اکوادور در دی ماه 85 صورت گرفت.
هجدهمین سفر بین المللی احمدی نژاد به سودان صورت گرفته بود.
بیستمین سفر خارجی احمدینژاد به سودان صورت گرفته بود.
بیستمینویکمین سفر خارجی احمدینژاد به عربستان صعودی صورت گرفته بود، گفتوگوبا پادشاه عربستان، از اهداف سفر سفر احمدینژاد به عربستان بود.
بیستودومین و بیستوسومین سفر احمدینژاد سفر سه روزه به به کشورهای امارات متحده عربی و عمان در 23 اردیبهشت 86صورت گرفت، سخنرانی در جمع نخبگان و فرهیختگان ایرانی مقیم امارات،سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم امارات، سخنرانی در اجتماع ایرانیان مقیم دبی، سخنرانی در جمع تجار ایرانی و عمانی در مسقط، مصاحبه با روزنامههای تایمز و الشبیه لبنان، بخشی از برنامههای احمدینژاد به عمان و امارات بود.
رییس جمهور در پایان سفر خود به امارات بااشاره به دیدار با نخستوزیر امارات، تبادلات اقتصادی و روابط فیمابین دو کشور در حال حاضر را در بالاترین حد خود دانست و گفت: طرف اماراتی نیز معتقد است که ظرفیتهای بسیاری وجود دارد و میتوان این روابط را گسترش داد و در همین راستا در زمینه انرژی، گاز و پالایشگاه نیز توافقاتی صورت گرفت.
بیستوچهارمین سفر خارجی احمدینژاد به بلاروس در اردیبهشت 86 صورت گرفت.
بیستوپنجم سفر خارجی احمدی نژاد با دومین سفرش به سوریه همراه شد، احمدینژاد برای دومین بار با دعوت رسمی رئیسجمهور سوریه پنج شنبه 28 تیر به سوریه رفت.
ایران و سوریه در بیانیه مشترک به مناسبت سفر محمود احمدی نژاد به دمشق، بر دیدگاه های هماهنگ تهران و دمشق درباره گسترش مناسبات و همکاری های دوجانبه و مهمترین مسایل منطقه ای و بین المللی تاکید کردند.
دیدار با سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله لبنان و خالد مشعل رییس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین “حماس” از برنامه های مهم احمدینژاد در سفر به سوریه بود.
احمدی نژاد در دیدار با سید حسن نصرالله با اشاره به آگاهی مردم منطقه و بیشتر مناطق جهان نسبت به توطئههای جنگ افروزانه آمریکا و رژیم صهیونیستی تاکید کرد: امروز موج بیداری در جهان شکل گرفته و تبلیغات دشمنان برای جلوگیری از این امر بیتاثیر است.
سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله لبنان نیز در این دیدار گزارشی از اوضاع لبنان ارایه کرد و بابیان اینکه با هر نوع فتنه گری در لبنان مخالفیم تصریح کرد: امروز به مدد پایداری و مقاومت هوشمندانه جوانان لبنانی، شاهد وحدت و ثبات در این کشور هستیم و آنان هوشمندانه مراقب توطئه های دشمنان بویژه رژیم صهیونیستی هستند.
سفر به الجزایر بیستوششمین سفر بینالمللی احمدی نژاد بود که در14 مرداد 86 انجام شد. دیدار با مقامات ارشد، سخنرانی در جمع بازرگانان و فعالان اقتصادی الجزایر شرکت در ضیافت شام رییس مجلس مردمی از اهم برنامه های رئیس جمهور در سفر به الجزایر بود.
بیستوهفتمین، بیستوهشتمین و بیستونهمین سفر خارجی احمدینژاد به سه کشور افغانستان، ترکمنستان و قرقیزستان صورت گرفت.
سفر به آذربایجان برای دومین بار سیامین سفر بینالمللی احمدی نژاد محسوب میشد که در تاریخ 30 مرداد 86 انجام شد.
این دیدار و سفر با دعوت رسمی رئیسجمهور آذربایجان صورت گرفته بود و گسترش همکاریهای تجاری و اقتصادی میان تهران و باکو دستاورد این سفر عنوان شده بود.
سومین سفر احمدینژاد به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل در تاریخ 1 مهر 86 انجام شد.این سفر سیویکمین سفر وی محسوب میشد.
این سفر جنجالیترین سفر احمدینژاد محسوب میشد؛ او در سفر خود به نیویورک علاوه بر سخنرانی در اجلاس سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل با تنی چند از روسای جمهور دیگر کشورها و نیز ایرانیان مقیم آمریکا دیدار و گفتگو کرد.
سخنرانی در دانشگاه کلمبیا از دیگر برنامههای محمود احمدی نژاد در سفر به نیویورک بود که حاشیه های زیادی را به همراه داشت. سخنان ناشایست رئیس داشنگاه کلمبیا که میزبان احمدی نژاد بود موجب عذرخواهی بسیاری از دانشجویان واساتید این دانشگاه از احمدی نژاد و ایرانیان شد.
“لی بولینگر” رئیس دانشگاه کلمبیا با انتقاد شدید از نظرات احمدی نژاد، وی را یک دیکتاتور کوچک و بی رحم توصیف کرده بود.
سیودومین و سیوسومین سفر خارجی احمدینژاد به کشورهای بولیوی و ونزئلا صورت گرفت.
سیوچهارمین سفر رئیسجمهور به ارمنستان صورت گرفت؛ اعطای دکترای افتخاری و مدال یاد بود به رییس جمهور کشورمان در دانشگاه دولتی ایروان وسخنرانی وی در این دانشگاه از دیگر برنامه های سفر احمدی نژاد به ارمنستان بود.
سیوپنجمین و سیوششمین سفر خارجی احمدینژاد به بحرین و عربستان بود؛ حضور در سومین اجلاس سران کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) از برنامههای سفر به ریاض بود.
کشورهای ایران، عربستان سعودی، الجزایر، اندونزی، عراق، کویت، آنگولا، لیبی، نیجریه، قطر، امارات متحده عربی و ونزوئلا عضو اوپک هستند. کشور اکوادور هم که در سال 1992 از اوپک خارج شده بود، در اجلاس سوم سران اوپک حضور خواهد داشت.
سیوهفتمین سفر بینالمللی احمدینژاد در 12 آذر 86 به قطر صورت گرفت. این دومین سفر احمدینژاد به قطر یود.
ریسجمهور پیش از این سفر در فرودگاه مهرآباد گفه بود که بنا به دعوت رسمی امیر قطر به آنجا سفر می کند. احمدی نژاد در این سفر در اجلاس سران کشورهای شورای همکاری خلیج شرکت کرده بود و 12 پیشنهاد را برای تقویت روابط کشورهای منطقه خلیج فارس پیشنهاد کرد.
از دیگر سفرهای خارجی مهم احمدینژاد سفر وی به عراق در 12 اسفند بود که سیوهشتمن سفر خارجی وی محسوب میشد. این اولین سفر رسمی رئیسجمهور یک کشور به عراق پس از سقوط رژیم بعثی صدام و استقرار دولت مردمی است.
رییس جمهور سفر خود به بغداد را گام بلندی در جهت تقویت روابط گسترده دو ملت ایران و عراق دانست و تصریح کرده بود: این سفر فصل جدیدی در روابط دو کشور و منطقه خواهد بود.
ماجرای ربوده شدن و اسکورت وی توسط نیروهای آمریکایی از نکات جالب سفر به عراق بود.
در پایان این سفر دو روزه عنوان شد که هفت سند همکاری بین مقام های عالی رتبه دو کشور به امضا رسیده است.
احمدینژاد در جریان سفر خود در گفتوگویی به جزییاتی درباره ربوده شدنش اشاره کرد.
وی با بیان اینکه دولت آمریکا که طرف اصلی این موضوع بوده، نتوانسته آن را تکذیب کند، افزوده بود: به دلیل آنکه طراحی این نقشه از سوی آمریکایی ها صورت گرفته بود، اینکه بعضی افراد عراقی وارد جریان شده و موضوع را تکذیب کردند، معنا نداشته و علی القاعده آنها در جریان هم نبوده اند.
مضحک تر آن که برخی در داخل نیز باناشی گری موضوع راتکذیب کردند و باید از آنها پرسید این تکذیب شما به نمایندگی از چه کسی صورت گرفت؟ متاسفانه گویی عده ای در داخل سخنگوی دولت آمریکا شده و با داستان سرایی، مقاله نویسی و ارائه شواهد غیرواقعی، اقدام به چنین تکذیبی کردند واگر آنان به این سوال پاسخ دهند که با چه هدفی این سخنگویی را بر عهده گرفتند، حتی ریشه بسیاری از اختلافات سیاسی داخلی نیز روشن می شود. شما چه کاره هستید که به نمایندگی از آمریکا ، نقشه آنها را تکذیب کرده و از آنان دفاع می کنید؟”
به نظر می رسد آمریکایی ها به عده ای نمایندگی داده و برخی افراد حاشیه نشین را به صحنه آوردند که موضوع را لوث کنند. البته آنها خودشان می دانند چه کرده و آثار و طبعات این نقشه طراحی شده، مشخص است. ضمن آنکه نمی توانند مطلب را لوث کنند. اما سراسیمه عمل کردن و تکذیب آن از سوی برخی در داخل ، به هر حال جای سوال جدی دارد.
سیونهمین سفر خارجی احمدی نژاد در 21 اسفند ماه 86 جهت شرکت در اجلاس سران سازمان کنفرانس اسلامی به سنگال صورت گرفت.
چهلمین، چهلویکمین و چهلودومین سفرهای احمدینژاد سفر دورهای به سه کشور پاکستان، سریلانکا و هند بود. بررسی مسائل دوجانبه، منطقهای و جهانی و دیدار و رایزنی با مقامات عالی این کشورها و امضای چند سند همکاری بین کشورها از دستاوردهای این سفر عنوان شده بود.
احمدینژاد از مرداد 84 تا اردیبهشت 87 موفق نشده بود به قاره اروپا سفر کند، اما در تاریخ 14 خرداد 87 برای شرکت در اجلاس اضطراری سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو) به رم ایتالیا رفت.
این اولین سفر اروپایی احمدینژاد محسوب میشد. رییس جمهور شرکت در اجلاس فائو را دلیل اصلی سفر خود به ایتالیا عنوان کرده و گفته بود :به خاطر شرایط سختی که در وضعیت اقتصادی و غذایی مردم جهان حاکم شده، فائو اقدام به برگزاری اجلاسی اضطراری برای برون رفت از این وضعیت کرد و از چندین ماه قبل از سران برخی کشورها از جمله ایران دعوت نمود .
چهلوچهارمین سفر بینالمللی احدینژاد برای شرکت در اجلاس دی 8 در 16 تیر ماه 87 به مالزی صورت گرفته بود.
ملاقات با سران شماری از کشورهای عضو اجلاس دی 8، و گفتوگو با عبدالله احمد بداوی نخست وزیر مالزی از برنامه های صورت گرفته در این سفر بود.
چهلوپنجمین سفر خارجی احمدینژاد در قامت ریاستجمهوری پنجشنبه 24 مرداد بنا به دعوت رسمی عبدالله گل، به ترکیه صورت گرفت.
دیدار با رییس جمهور ، نخست وزیر و وزیر امورخارجه ترکیه و گفتوگو و تبادل نظر درباره مهمترین مسائل دو جانبه، منطقهای ، بین المللی و جهان اسلام ،ملاقات با جمعی از نخبگان ، نویسندگان و اصحاب رسانه ترکیه، سخنرانی در جمع شماری از تجار و صنعتگران دو کشور و دیدار با جمعی از ایرانیان مقیم از دیگر برنامه های رییس جمهور در این سفر بود.
همچنین در جریان سفر رییس جمهور به ترکیه عنوان شد که چندین سند همکاری میان مقام های عالی دو کشور امضا شده است.
چهلوششمین سفر خارجی احمدینژاد در قامت رئیسجمهوری چهارشنبه 5 شهریور برای شرکت در اجلاس سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای به «دوشنبه» پایتخت تاجیکستان بود.
سخنرانی در اجلاس شانگهای، دیدار با شماری از روسایجمهور حاضر در این اجلاس، گفتوگو و تبادل نظر در زمینه تقویت و گسترش مناسبات دو جانبه، مسایل منطقهای و بینالمللی از محورهای این سفر عنوان شده بود.
چهلوهفتمین سفر خارجی احمدینژاد به چین و برای همراهی تیم پارالمپیک به این کشور بود که در این سفر نیز با رئیسجمهور چین دیدار و گفتوگو کرد.
چهارمین سفر رئیسجمهور به نیویورک جهت شرکت و سخنرانی د ر مجمع عمومی سازمان ملل در 31 شهریور ماه صورت گرفت. این چهلوهشتمین سفر احمدینژاد به حساب میآمد.
قطر مقصد چهلونهمین سفر خارجی احمدینژاد بود که به منظور حضور در اجلاس”تامین مالی توسعه” عازم دوحه پایتخت قطر شد.
پنجاههمین سفرخارجی احمدینژاد برای شرکت در اجلاس فوق العاده سران اتحادیه عرب بود که 27 دی ماه 87 به قطر انجام شد.
احمدینژاد در این سفر طی سخنانی با بیان اینکه امروز همه ملتهای منطقه و جهان به جنایات رژیم صهیونیستی و حامیان صهیونیست ها معترض هستند، تصریح کرده بود: امروز تجدیدنظر کشورها در برقراری ارتباط با رژیم صهیونیستی و قطع ارتباط با این رژیم جعلی کمترین خواسته ملت های منطقه و جهان است.
پنجاهیکمین، پنجاهدومین، پنجاهسومین سفر خارجی احمدینژاد در قالب سفرهای دورهای در اسفند ماه 87 به سه کشور آفریقایی کنیا، کومور و جیبوتی صورت گرفته بود.
پنجاهچهارمین سفر بینالمللی احمدینژاد بنا به دعوت رسمی نور سلطان نظر بایف همتای قزاقستانی خود به قزاقستان صورت گرفت.
دیدار با مقامات قزاقی و گفتوگو در خصوص گسترش روابط دو جانبه و تحولات بین المللیو امضای 5 سند همکاری صنعتی و فرهنگی میان ایران و قزاقستان از دستاوردهای سفر عنوان شده بود.
پنجاهوپنجمین و دومین سفر اروپایی احمدینژاد در آخرین روزهای پایان دوره ریاستجمهوریاش در 4 ساله خود به سوئیس صورت گرفت. این سفر در فرودین 88 به منظور شرکت در اجلاس ضد نژاد پرستی “دوربان-2” انجام شده بود.
احمدینژاد در این سفر با رئیس جمهور سوئیس نیز دیدار و گفتوگو کرد.
پنجاهوششمین سفر احمدینژاد به سوریه بود؛رییس جمهوری اسلامی ایران به دعوت رسمی بشار اسد رییس جمهوری سوریه در 15 اردیبهشت به این کشور سفر کرده بود.
پنجاهوهفتمین سفر احمدینژاد پس از انتخابات ریاستجمهوری 88 برای شرکت در اجلاس شانگهای به روسیه صورت گرفته بود.
البته احمدینژاد به جزیرهای 800 هزار نفری در آفریقای جنوبی با نام قمر نیز سفر کرده است که اگر در قالب سفرهای خارجی به حساب بیاوریم، تعداد سفرهای خارجی آقای رئیسجمهوربه 58 میرسد.
آمار سفرهای ارائه شده بر اساس آنچه پایگاه اطلاعرسانی ریاستجمهوری منتشر کرده صورت گرفته است.
بر این اساس احمدینژاد به کشورهای کویت، اندونزی، گامبیا، کوبا، نیکاراگوئه، اکوادور، سودان، امارات، عمان، بلاروس، الجزایر، قرقیزستان، بولیوی، ارمنستان، بحرین، عراق، پاکستان، سریلانکا، ایتالیا، ترکیه، کنیا، کومور، جیبوتی، قزاقستان، سوئیس و و روسیه تنها یک بار در دور اول ریاستجمهوریاش سفر کرده است که در این بین وی 4 بار به نیویورک 3 بار به آذربایجان، 3 بار به سوریه، دو بار به مالزی، دوبار به چین، دوبار به تاجیکستان، دوبار به ترکمنستان، دو بار به سنگال، سه بار به ونزئلا، سه بار به قطر ، دو بار به عربستان و دو بار به افغانستان نیز سفر کرده است.
سهم کل قاره اروپا نیز در دولت نخست احمدینژاد تنها 6سفر بود.این سهم در قاره آسیا 18 سهم، در قاره آمریکا 8 کشور و در قاره آفریقا با احتساب جزیره قمر، 7 کشور بوده است.